بینایی نوزاد در طول سال اول زندگی تغییرات زیادی را تجربه می‌کند. پزشک اطفال در هر ویزیت وضعیت بینایی نوزاد شما را بررسی می‌کند. او باید مطمئن شود که بینایی کودک همانطور که انتظار می‌رود، در حال پیشرفت و رشد است. در این مقاله برای شما از روند تکامل بینایی نوزادان از بدو تولد تا 12 ماهگی صحبت کردیم. با بیبی لوکس همراه باشید.
نوزادان چه زمانی رنگ را می بینند؟
چشم های یک نوزاد کمی بزرگتر از نیمی از چشم بزرگسالان است و تمرکز محدودی دارد ، تقریباً 20 تا 22 سانتی متر توانایی دید دارد.
نوزاد تازه متولد شده می تواند هنگام تولد بین نور و تاریکی تفاوت قائل شود. آنها در هفته اول ردیابی اشیا را شروع می کنند ، اما ممکن است چند هفته طول بکشد تا اولین رنگ اصلی خود را ببینند. و اعتقاد بر این است که تا پنج ماهگی آنها طیف کاملی از رنگها را می بینند .
نوزادان چه رنگ هایی را می توانند ببینند؟
نوزادان تازه متولد شده فقط می توانند رنگ های سیاه ، سفید و سایه های خاکستری را مشاهده کنند. نوزاد اولین رنگ اصلی را که احتمالا قرمز است ، در چند هفته اول پس از تولد خواهد دید و طیف کامل رنگ ها را تا پنج ماهگی مشاهده می کنند. در هنگام 12 ماهگی ، نوزاد باید بتوانند حتی سایه ها و سایه های مختلف رنگ ها را تشخیص دهد.
نقاط عطف تکامل بینایی نوزادان در یک سال اول کدامند؟
موارد زیر مهمترین نقاط عطف مربوط به بینایی نوزادان در سال اول تولد است. توجه داشته باشید که سرعت رسیدن هر کودک به این نقاط عطف ممکن است متفاوت باشد .
هنگام تولد
هنگام لمس چشمان یا پاسخ به نور شدید ، پلک می زند
حرکات چشم ناهماهنگ است
روی جسمی که نزدیک به 18 تا 20 سانتی متری قرار دارد تمرکز می کند (تقریباً فاصله بین صورت مادر و کودک هنگام نگه داشتن در بازوها برای تغذیه).
بینایی نوزادان در هفته اول
در هفته‌ی ابتدایی تولد نوزاد، نوزاد قادر به دیدن اجسام دور افتاده نیست و فقط می تواند به مدت سی ثانیه اجسام نزدیک را ببیند. کودک در بدو تولد فقط قادر به دیدن رنگ‌هایی همچون رنگ خاکستری، سفید و مشکی است. در واقع در این مدت نوزاد اجسام را به رنگ سیاه و سفید می بیند. همان طور که می دانید، مادران برای سیسمونی نوزاد از تناژهای رنگی مختلفی استفاده می کنند اما این موضوع هیچ ارتباطی به تحریک بینایی نوزاد در هفته‌ی اول زندگی اش ندارد. بنابراین بهتر است به‌جای تزیینات رنگی، از رنگ‌های سیاه و سفید در تزیین اتاق نوزاد کمک بگیرید.
بینایی نوزادان در هفته دوم
در هفته‌ی دوم، بینایی و توانایی های بصری نوزاد نسبت به هفته‌ی اول رشد بیشتری می کند. او می تواند اجسام اطراف خود را با رنگ های اصلی آن ها مشاهده کند و اطرافیان خود را نیز شناسایی نماید. قابل ذکر است که اگر شما در این هفته در فاصله‌ی بیست سانتی‌متری کودک قرار بگیرید، کودک به راحتی می تواند چهره‌ی شما را تماشا کند.
بینایی نوزادان در هفته سوم
در هفته‌ی سوم نوزاد می تواند اجسامی را که در سی متری او قرار دارند ببیند و آن ها را از یکدیگر تشخیص دهد. در این هفته دیده می شود که دیگر نوزاد به افراد و اجسام موجود در پیرامون خود خیره نمی شود و مدت زمان توجه به اشیا توسط او کاهش می یابد. توصیه می شود که در هفته‌ی سوم زندگی نوزاد با استفاده از اسباب بازی های مختلف او را سرگرم کنید و حتی برای جلب توجه بیشتر نوزاد، با او به آرامی صحبت نمایید. این کار رفته رفته باعث می شود که توانایی بینایی چشم کودک افزایش پیدا کند و مهارت‌های دیدن را بیاموزد. استفاده از لباس نوزادی با رنگ های شاد باعث قوی تر شدن بینایی کودک می شود.
بینایی نوزادان در هفته چهارم
در هفته‌ی چهارم تولد نوزاد اگر کمی به حرکات و کارهای او توجه نمایید، متوجه خواهید شد که کودک در این زمان می تواند تمامی اجسام و اشیای پیرامون خود را ببیند و تشخیص دهد. در این هفته کودکان برای این که بتوانند مسیر حرکت اجسام و افراد را دنبال کنند، سر و گردن خود را به چپ و راست می چرخانند. بنابراین اگر در این بازه‌ی زمانی مشاهده کردید که کودک مدام سر خود را تکان می دهد، نگران نشوید چراکه این امری طبیعی است و سبب تقویت قوه‌ی بینایی نوزاد می شود. علاوه بر این، ممکن است از هفته‌ی چهارم به بعد نوزاد شما با چشمان خود مسیر حرکت اجسام و افراد را تعقیب کند که این نیز امری طبیعی به‌حساب می آید.
2 تا 4 ماهگی: تمرکز و ردیابی اجسام متحرک
در 2 ماه اول، چشم های نوزادان اغلب به خوبی با هم کار نمی‌کنند. ممکن است متوجه شوید که گاهی چشمان کودکتان به صورت ضربدری به نظر می‌رسد یا به نظر برسد که به طرفین سرگردان است. در بیشتر اوقات این موارد طبیعی است و در نهایت خودشان را اصلاح می‌کنند. اما اگر یکی از چشم های کودک شما دائماً به سمت بینی او می‌چرخد یا به سمت خارج از بینی می‌چرخد، با پزشک اطفال خود مشورت کنید.
در حدود 2 ماهگی، نوزادان معمولاً قادرند یک شی متحرک را با چشمان خود دنبال کنند؛ زیرا در این سن هماهنگی بینایی آنها بهبود می‌یابد. در واقع، در حدود 3 ماهگی، کودک شما ممکن است هماهنگی چشم و بازوی کافی را برای ضربه زدن به یک جسم متحرک نزدیک داشته باشد.
در 3 ماهگی، چشمان کودک شما باید برای تمرکز و ردیابی اشیاء با هم کار کنند. اگر متوجه این اتفاق نشدید، با پزشک اطفال خود مشورت کنید.
5 تا 8 ماهگی: رسیدن، شناخت و یادآوری
در حدود 5 ماهگی، توانایی بینایی کودک برای دیدن یک شی از دور (به نام درک عمق) به طور کامل رشد کرده است. آنها جهان را در 3 بعدی (3-D) کامل‌تر می‌بینند. در دستیابی به اجسام دور و نزدیک بهتر می‌شوند. همچنین در این مرحله دید رنگی خوبی دارند، اگرچه به اندازه بزرگسالان کاملاً رشد نکرده اند.
در این مرحله، نوزاد ممکن است والدین خود را در اتاق بشناسد و به آنها لبخند بزند. وقتی از پنجره نگاه می‌کنند می‌توانند اشیاء بیرون را ببینند. آنها حتی ممکن است به یاد داشته باشند که یک شی چیست، حتی اگر فقط بخشی از آن را ببینند.
بچه‌ها معمولاً از حدود 8 ماهگی شروع به خزیدن می‌کنند و این کار هماهنگی دست و چشم آنها را بیشتر می‌کند.
9 تا 12 ماهگی: تلاش برای راه رفتن و دیدن اجسام دور
در حدود 9 ماهگی، نوزادان به طور کلی می‌توانند فاصله را به خوبی تشخیص دهند. این موضوع مربوط به زمانی است که آنها شروع به بالا کشیدن خود برای ایستادن می‌کنند. چشمان کودک شما احتمالاً اکنون رنگ نهایی آن‌هاست.
در حدود 10 ماهگی، نوزادان معمولاً می‌توانند اجسام دور را به خوبی ببینند و به خوبی قضاوت کنند تا چیزی بین انگشت شست و سبابه خود را درک کنند.
در 12 ماهگی، بیشتر نوزادان در حال خزیدن و تلاش برای راه رفتن هستند.
مشکلات چشمی یا بینایی می‌تواند رشد کودک را به تاخیر بیندازد. مهم است که این مشکلات را در اسرع وقت پیدا کنید تا بتوانید کمکی را که برای رشد و یادگیری درست نیاز دارند، دریافت کنید.
والدین باید در سال اول به چه علائم هشدار دهنده ای دقت نمایند :
از آنجا که بینایی کودک در طول سال اول به سرعت رشد می کند ، بسیار مهم است که والدین بر مراحل رشد بینایی دقت نموده و در صورت وجود مشکل به سرعت اقدام به درمان آن نمایند تا از عوارض بعدی جلوگیری کنند.
اگرچه مشکلات بینایی در نوزادان بسیار نادر است ، اما در صورت مشاهده هر یک از علائم و نشانه های زیر از مشکل بینایی ، سریعاً با چشم پزشک مشورت کنید
- عدم تعادل یا حرکت غیر عادی چشم (معمولاً بعد از شش ماه)
- حساسیت شدید به نور این موضوع ممکن است به دلیل افزایش فشار در چشم باشد.
- چرخش مکرر چشم ها
- ردیابی تصویری ضعیف
- قرمزی چشم
- چشمان اشک آلود
- عدم توانایی در تمرکز بر اشیا آشنا
- مردمک خاکستری یا سفید
والدین باید نوزادان خود را برای معاینات منظم چشم نزد متخصص چشم پزشک برده تا مشخص شود کودک از مشکلات چشمی مانند استرابیسم و نیستاگموس رنج نمی برد.
